De Super

Zoals iedere stad heeft Appledale ook een supermarkt. Hier zijn alle dagelijkse benodigdheden te vinden. Of dat je nou van appeltaarten bakken houdt, of pizza's: je kan er alles vinden. Het is dan ook niet raar dat "de super" een druk bezochte plek is in het dorp en als je zin hebt om met iemand te socialiseren kan je hier altijd terecht.

Werknemers:

'Duh,' zei ze enkel voordat ze het wagentje insprong. Haar benen bungelde eruit en daarmee wees ze aan waar ze naartoe gingen. 'Wel een beetje goed sturen hè? Mijn leven hangt nu van jou af.' Ze keek omhoog naar hem en stak haar tong uit. 'Koop nou maar wat te eten in plaats van te speculeren wat ik met je ga doen. Want je zal willen dat je er nooit achterkomt.' Ze begon een deuntje te fluiten en wees weer met haar benen de weg aan.

'Ik ben nu al dol op je!' Sarcasme droop van zijn stem, maar toch lachte hij. Aaron ging eerst naar de vlees afdeling. Koos wat voor Hertia en nam vegi voor hem. Daarna gingen ze zoals ze koos waardoor pasta, veel groenten, fruit, snoep en jawel, nu stonden ze bij de drank. Aaron had alles op haar gegooid en er was iemand gekomen om te zeggen dat het niet mocht. 'Ze heeft haar voet zonet omgeslagen,' Hij haalde zijn schouders op en staarde naar wat bier tot hij zijn merk had gevonden. 'Drankkast aanvullen. Wel niet alles in een keer, want dat kost een fortuin. Maar ga lekker los vandaag. Jij had het geld tenslotte bij.' Jongensachtig grijnsde hij naar haar waarna hij zijn tong kinderlijk naar haar uitstak.

'Omdat hij me duwde,' zei ze er nog snel achteraan en glimlachte pesterig naar Aaron. Ze lag nu onder een deken van koopwaren en kon niet eens meer rechtop zitten. 'Ik heb toch mijn eigen voorraad,' mompelde ze en liet haar hoofd hangen. Ze was moe van de reis en al dit gedoe. 'Koop maar wat je wilt. Volgende keer betaal jij. Als je dat niet doet, steel ik gewoon van je.'

Zo, Brad en Beau komen jullie even joinen :')

-

Eenmaal aangekomen in de supermarkt, pakte Beau een karretje en reed de eerste gang binnen. 'Zijn er nog dingen die je niet lust?' Zelf was ze vrij makkelijk met eten, zolang het maar niet te vet was. Voor zichzelf pakte ze een pak met yoghurt en een fles optimel - iets wat ze iedere dag dronk. Ook pakte ze een pak sinaasappel sap uit het schap en keek even rond bij de frisdranken. 'Je moet maar gewoon inladen wat je zelf wilt hè.' Voor salades was ze ook altijd in, dus pakte ze een kant en klare maaltijdsalade.

'Of ik iets niets lust,' mompelde hij. 'O ja, zuivel, zoals kaas, yoghurt, melk. Vréselijk.' Hij pakte een pakket bier en droeg hem het karretje in. Ook pakte hij wat fastfood en veel te veel vette dingen - hij was zo lang dat hij er toch niet dik van zou worden. 'En ik moet ook nog sigaretten kopen,' zei hij en liep verder de gangen door.

'Hé, we gaan wel gezond eten hè.' protesteerde Beau toen ze zag wat er allemaal in het winkel wagentje geladen werd. Beau was niet de beste kookster, maar ze kon redelijk was. Ze had een hoop opgestoken van Agatha - hun huishoudster in Beverly Hills. Ze pakte een paar zakjes met verschillende gestoomde groenten, en nog een paar makkelijke dingen waar je een heerlijke gezonde maaltijd van kon maken.

Brad trok zijn neus in afschuw op. 'Die dingen hebben niet eens smaak,' protesteerde hij terug, 'laat staan dat het vult. Ik ben lang, een man en sport veel... Dan moet ik ook veel eten.' Hij pakte ook een zak brokken voor Amigo en wat kluiven. Heel toevallig konden ze hier ook een mand kopen, dus dat werd meteen gedaan. 'Maar dat jij het eet heb ik geen probleem mee.'

'Die dingen hebben hartstikke veel smaak, je hebt ze volgens mij alleen nog nooit gegeten. En veel eten is iets anders dan ongezond eten, ondanks dat je zoveel sport moet je ook gezond blijven eten.' zei ze tegen hem en haalde vervolgens haar schouders op. 'Maar als je ongezond wilt eten moet je dat helemaal zelf weten, maar ik eet niet met je mee.' Haar stem was nog steeds vriendelijk, ondanks dat ze zich lichtelijk aan zijn manieren begon te irriteren.

'Je hebt vast gelijk, maar erg zin om naar je te luisteren heb ik niet.' Hij deed toch altijd wat hij zelf wou. Hij liep naar een balie toe en vroeg om sigaretten. De vrouw erachter vroeg werkelijk om zijn ID, dus pakte hij het er klagend bij en liet het haar zien. Toen ging ie weer naar Beau toe. 'Heb jij verder nog iets nodig? Het is hier warm en het personeel is vervelend.'

'Dat heb ik in de gaten.' Hij leek inderdaad niet iemand die iemands anders advies zou opvolgen. 'Nee, ik heb verder alles.' zei ze toen ze de tampons in het karretje had gedaan en zo naar de kassa liep. 'Met andere woorden, je wilt hier gewoon zo snel mogelijk weg.' grinnikte ze en legde alles op de lopende band. 'Zou jij nou betalen?' vroeg ze zich hardop af en reed het karretje naar het begin van de kassa.

'Ik wil hier zo snel mogelijk weg ja,' grinnikte hij en begon de spullen uit te laden op de band. Hij knikte toen alles op de band lag en wurmde zich langs haar door het smalle gangetje. Hij rook de geur van haar haren en het was heerlijk. Zelfs enkel de aanraking van haar lichaam voelde fijn. Niet dat hij dat ging toegeven. Hij betaalde de spullen en pakte toen weer alles in een tas in.

Beau hield een van de tassen in haar hand en keek hem aan. 'Klaar om te gaan?' Ze had niet een belachelijk zware tas - erg sterk was ze niet - maar als goedmakertje nam ze de mand in de andere hand. Amigo stond buiten, als het goed was, nog te wachten aan een paal, want natuurlijk mochten er geen honden in de supermarkt. Het viel te verwachten.

Toen alles ingeladen was, knikte hij. 'Klaar om te gaan.' Hij rommelde met de twee zware tassen tot ze goed in zijn handen lagen en liep zo naar buiten toe. Amigo zat braaf te wachten, terwijl kinderen hem aaide. Hij pakte de lijn en keek op toen hij zo'n autowagentje zag waar je geld in moest stoppen en dat hij dan ging rijden. 'Hey, dat deed ik vroeger altijd!' lachte hij.

Beau keek op en begon te lachen. 'Wil mijn kleine jongen in het autootje?' vroeg ze lachend en zette een liefkozende, moederlijke stem op. Met een grijns liep ze door. Gelukkig was het niet zo ver vanaf de supermarkt naar hun huis, dus ze waren zo weer thuis. Het was raar dat ze het nu al thuis noemde, maar ergens voelde het gewoon vertrouwd. Nog steeds was het niets bij wat ze had, maar het was iets en dat was al goed.

Hij grijnste terug en keek hoe ze wegliep. 'Als je nu niet weg was gegaan, had ik het gedaan.' Snel ging hij achter haar aan met die loodzware tassen en hond, tot ze weer bij het huis waren. Hij zette de tassen op tafel en plofte op een stoel. 'Ik haat boodschappen doen doordat je moet sjouwen,' zuchtte hij en pakte een blikje bier, die hij opende.

Beau en Brad zijn gone.

Hierbij stak Aaron zijn tong weer uit. 'Zo kus ik je weer en dan niet zomaar een keertje.' Hierbij duwde hij de kar verder die aardig gevuld was. 'Ik heb geen werk trouwens.' Hij glimlachte naar haar en dacht nog een keertje verder naar. Waarom zou hij in godsnaam willen werken als het niet nodig was? Juist, daarom dus. 'Oké, mevrouw.' Alvast begon hij met de boodschappen uit te tasten. 'Ga je weg vanavond? Anders dacht ik te koken voor ons twee?'

'Ik weet het, ik ben onweerstaanbaar, vooral als ik in een winkelwagentje lig en volgepakt ben met spullen.' Ze keek hem fronsend aan. 'En wie gaat dan geld verdienen? Ik? Nou, ammehoela beste meneer Aaron. Dat kan je op je reet gaan schrijven.' Ze haalde haar schouders op. 'Ik vind eten met zijn tweeën prima. 't Wordt nog leuker als je ook nog eens kan koken.'

'Misschien vind ik wel werk, als jij een beetje aardig gaat doen tenminste. Maar ik weet enkel helemaal niet wàt ik wil doen van werk. Alles is zo saai en stom.' Hierbij haalde hij het eten van haar af. Het zou intiem geweest kunnen zijn aangezien hij alles maar vluchtig aanraakte, maar dat was het niet. 'Dan wordt jou avond er beter en beter op, want ik kan wel degelijk koken. Pasta goed?' Hestia leek inderdaad onweerstaanbaar op sommige momenten. Op die momenten waarvan hij de kleren van haar lijf kon scheuren. Wel, die momenten hadden ze vandaag al gehad, maar Aaron wist dat het dan toch enkel seks zou zijn voor hem. Geen verloofde meer. En daarbij was kibbelen veel te leuk.

'Hey meneertje, houd je handjes eens thuis. We zijn wel in een openbare supermarkt hoor,' zei ze op gespeeld gepikeerde toon en grinnikte. Ze genoot hier zó van. Doormiddel van wat bewegingen kwam ze met de kar bij de kassa en betaalde het eten. 'Laad me nu maar weer in!' riep ze naar Aaron. 'En je kan toch gewoon barman ofzoiets worden? Dan ga ik gewoon op de bar dansen en heb je weer leuk uitzicht.'

'Dus stel je voor dat ik stripper moet worden, lieve schat?' Hij haalde speels ook een wenkbrauw op en zag uit zijn ooghoeken hoe geshockeerd de vrouw achter de kassa zat. Dat hadden ze hier niet in Appledale. 'Misschien wel. We zullen wel zien.' Hierbij reed hij hen terug naar de parking eenmaal alles in zakken was in getast. 'Dus nu kunnen we naar huis rennen met veel zakken. Joepie en omdat jij hier de fitness zelf bent, mag jij de meeste dragen.' Hierbij stopte hij haar wat zakken toe en nam er zelf een paar uit.