Het Park

Geen dorp of stad is iets zonder groen. Ook Appledale heeft een prachtig aangelegd park, waar de vogeltjes vrolijk fluiten en de eenden blij zwemmen. Inclusief een meer, picknick plaatsen, skatebaan en genoeg bankjes om een middagje in de zon door te brengen.

Vermoeid liep ze door het park en plofte op een bankje neer. Het was al na twaalven 's nachts en ze was doodop. Ze had de hele dag lang Aaron vermeden en door het dorp gelopen om te kijken of er iets te doen was. Geen clubs. Geen feesten. Geen drank. Geen plezier. Wat deed ze hier nog? Nou ja, hier was ze nu omdat ze onder geen enkele omstandigheid terug naar dat huis zou gaan. Niet terug naar Aaron. Ze zouden toch enkel ruzie krijgen.

Thomas liep met een sigaret in zijn mond en zijn handen in zijn zakken door het park. Het was donker, maar daar hield hij wel van. Het bood anonimiteit, maar het was ook gewoon leuk. De nacht bracht avonturen met zich mee en als er iemand was die van avonturen hield dan was het Thomas. Plots viel zijn oog op een meisje. 'Wat doet iemand hier zo laat nog alleen op een bankje?' vroeg hij zich hardop af, nadat hij zijn sigaret uit zijn mond had gehaald.

Ze keek op bij een stem, maar was te vermoeid om dat vol te houden. 'Ga weg, enge, vervelend knappe creepo.' Schamper lachte ze. Jeetje, ze kon zich niet herinneren dat ze ooit zo'n knappe man was tegengekomen. 'Geef me eens een sigaret,' zei ze en ging rechtop zitten. Ze stak haar hand ongeduldig uit en tikte met haar voet. Wat voor vrouw zou hij hebben? Net zo iemand als Aaron?

Thomas lachte bij haar woorden en ging naast haar zitten. 'En waarom zou deze engel, vervelende, knappe creepo jou een sigaret geven?' vroeg hij zich hardop af en lachte even. Natuurlijk pakte hij een sigaret uit zijn pakje en overhandigde deze aan haar. 'Moet de gentleman hem ook nog voor je aansteken?' Eindelijk iemand die ook in was voor wat lol, tenminste zo zag ze eruit.

'Teveel roken is slecht voor je, daarom moet je delen,' zei ze en pakte de sigaret aan. Ze stopte hem in haar mond en wachtte tot hij hem aan zou steken. 'Waarom ben je eigenlijk zo knap? Je lijkt bijna onmenselijk,' klaagde ze. Ze was weer eens veel te eerlijk en had het niet eens door. 'Wat doe jíj hier eigenlijk nog? Worden mensen overdag soms verblind door je gel of witte tanden?'

'Ah, als het daarom gaat hoef je het niet te doen hoor. Ik ben allang een hopeloze zaak.' grijnsde hij en ging met zijn handen door zijn haren heen. 'Ik heb geen idee waarom ik zo knap ben, maar bedankt voor het compliment.' Hij gaf haar een knipoog en tikte het as van zijn sigaret af. 'Jij mag er ook wel zijn,' Hij was niet van de complimentjes, hij was van het echte werk. Alhoewel daar wel vaak complimentjes aan vooraf gingen. 'Ik ben hier nog om zielige meisjes die alleen op een bankje zitten gezelschap te houden.'

'Kijk dan maar uit, want dan blijf je ook niet lang knap door die sigaretten. Ik ook niet hoor, trouwens.' Ze keek hem zijdelings aan en zuchtte toen. Ze trok haar benen naar haar toe en sloeg haar armen erom heen. Gezelschap heeft ze wel even nodig. 'Valt dat koppelgedoe je ook zo zwaar? Het is echt... Hoe heet je eigenlijk?'

'Thomas,' stelde hij zichzelf kort voor en keek haar even aan. Was het de bedoeling dat hij de waarheid zou vertellen? Nee, vast niet. 'Ach, het valt wel mee. Mijn... partner is niet echt rottig. Die van jou dan?' Hij loog niet, hij had niet gezegd dat het een vrouw was, dus feitelijk gezien sprak hij de waarheid. 'Oh en over die sigaretten, volgens mij heeft het mij tot nu toe nog niet veel slechts geleverd, of wel soms?'

'Hestia,' reageerde ze en keek hem aan. 'Woehoe, wat zullen we gelukkig worden. Gezellig samen in een huis met onze zogenaamde partners, kinderkamers inrichten, over elkaars rug wrijven.' Ze kromp ineen van walging en liet stuurs haar hoofd op haar knieën vallen. 'Hij is wel aardig, maar... Ik weet niet. We klikken nog niet echt.' Ze keek hem aan en glimlachte. 'Ik hoop toch van niet.'

Thomas grinnikte even. 'Ah joh, wie zegt dat wij ons aan de regels gaan houden?' vroeg hij nonchalant aan haar en trapte zijn sigaret met de hiel van zijn schoen uit. 'Wie zegt dat wij het spel niet volgens onze eigen regels gaan spelen? Dat lijkt me namelijk een veel beter plan, denk je ook niet?' Wauw, dit baantje ging hem gemakkelijk af. De eerste de beste die hij zag vond hem goddelijk, nou - meer wil je toch niet?

Ze grinnikte en legde haar hoofd in haar nek terwijl ze lachte. 'Fuck de overheid!' riep ze uit en keek hem weer aan. 'Niet dat ik nu met je ga kussen hoor, al zit ik er wel over na te denken.' Ze hield de sigaret tussen haar vingers en keek hem aan. 'Als je nu uit je tas een fles drank haalt, dan zou ik best wel een heel erg blij kunnen zijn en niet kan garanderen dat ik dat ook kan uitten.' Ze trapte de sigaret uit en keek hem afwachtend aan.

'Laat ik dan nu toch heel toevallig en fles wodka bij hebben.' Uit zijn rugzak toverde hij een fles tevoorschijn en glimlachte. 'And it's all yours little one.' Alleen al door naast haar te zitten kon hij zien dat ze minstens een kop kleiner was dan hem. 'Misschien ga je daarna wel met me kussen?' Een jongens achtige grijns speelde over zijn lippen heen. Ach, af en toe kon hij kinderachtig zijn, maar dat hoorde nou eenmaal bij zijn persoonlijkheid. Niets aan te doen.

Ze sprong op uit haar depressieve houding en griste de wodka uit zijn handen. Ze hield het boven haar alsof het godenwater was. 'Ik acht die kans heel erg groot,' zei ze, nog steeds starend naar de fles. Ze opende hem en nam een slok. Het was natuurlijk veel te sterk, maar ze genoot er zo van. Ze was gek op drank en vooral wat het met je deed. 'Je bent geweldig, Thomas.'

'Weet ik toch,' Wat was hij af en toe toch ook een arrogante kwal zeg. Maar anders kwam je nergens in de wereld, dus hij vond dat het wel mocht - niet waar? 'Hé, kleintje, rustig aan. Ik wil je niet dadelijk naar huis hoeven dragen hè? Alhoewel je ook gewoon heerlijk in mijn bedje kan overnachten.' Hij pakte de fles wodka over en nam er zelf ook een slok van. De drank brandde heerlijk in zijn keel en liet een warm gevoel achter de rest van zijn lijf. Hij was qua drank wel wat gewend, dus een slok Wodka kon hij wel hebben.

'Ik wil niet naar huis,' klaagde ze. Ze was bang voor wat ze zou aantreffen nadat ze zo ver met Aaron was gegaan de vorige dag. Dat ze verkeerde indrukken had gegeven. Maar het enge was dat ze het misschien ook allemaal wel meende - dat ze wel de goede indruk had gegeven. Ze keek hem boos aan toen hij de fles afpakte en begon te springen om hem weer af te pakken. 'Je zei dat ik hem mocht hebben!'

'Hé, kleintje - je bent volgens mij na één slok al dronken genoeg. Mooi niet dat je heel de fles krijgt, we moeten ook nog wat bewaren voor de volgende keer.' grinnikte hij en hield de fles voor haar. 'Nog een paar slokken en dan gaat ie weer achter slot en grendel, dan heeft Hestia weer genoeg gehad voor vandaag. En als je niet terug wil naar huis, dan kom je mij vannacht maar lekker warm houden.'

'Als je niet stopt met me kleintje noemen, dan mag je vanavond lekker jezelf warm houden,' beet ze hem toe en pakte weer de fles vast. Ze nam een slok en daarna nog een en nog een. Ze wist dat het niet verstandig was, maar wat was nou verstand in deze wereld? Mensen in één huis zetten en hopen dat ze gaan trouwen? 'Ik ga met je mee als je me maar niet verkracht of ontvoerd of zulke dingen. Ik heb een zwarte band in karate.'

'Pittige tante ben jij,' grinnikte hij, pakte de fles en stopte deze weer in zijn tas. 'Genoeg voor jou.' zei hij tegen haar en warde even door haar haren heen. 'Kleintje,' fluisterde hij voor de grap in haar oor en stond op. 'Nou, kom je nog mee of niet?' Hij trok zijn broek wat op en stak weer een sigaret in zijn mond. 'We hebben niet de hele dag de tijd.'

'Fuck off,' mompelde ze en duwde hem weg toen hij haar weer kleintje noemde. Enkel omdat haar hersenen dus niet meer optimaal werkte, stond ze als een robot op en liep alvast van het bankje vandaan. 'Kom dan!' schreeuwde ze naar hem en lachte hysterisch, alsof er een hele goede grap was gemaakt. 'Ik heb ook niet de hele dag, Tommy!'

Thomas zette een klein sprintje op en toen hij haar bereikt had, tilde hij haar op en legde hij haar over zijn schouder heen. 'Zo, dan weet ik in ieder geval zeker dat je niet wegloopt.' zei hij lachend en draaide een rondje. Dit werk ging hem makkelijk af. Hij kreeg er gewoon voor betaald om vrouwen te versieren, kon hij nog een betere baan krijgen?

Ze gilde toen hij haar optilde, maar dat ging over in gegrinnik. Ze reikte met haar hand naar zijn shirt en tilde die op. Onder zijn broek pakte ze zijn boxer vast en trok die ophoog. 'Laat me los of ik trek nog harder!' riep ze en moest weer hysterisch lachen. 'Je bent wel grappig hoor, Thomas. Als je nou nog wat meer drinkt, zie je er vast ook de grap van in.'

'Hé, blijf eens van m'n boxer af. Die mag je er straks afscheuren, maar nu nog niet.' lachte hij en zette haar weer neer op de grond. 'Nou, madame, dan mag je zelf lopen.' zei hij voor de grap licht beledigd en liep door, zonder haar op zijn schouder. 'Ik weet dat ik ontzettend grappig ben, ik hoef niet dronken te zijn om dat in te zien.'

Ze giechelde en wachtte tot hij haar rechtop zette. Toen ze achter hem aan liep, zwalkte ze hikkend van het lachen achter hem aan en probeerde niet te vallen. 'Je hebt zo'n ego!' riep ze lachend en rende wankelend naar hem toe, waar ze op zijn rug probeerde te springen. 'Je moet niet boos zijn! Normaal ben ik best aardig.'

Thomas begon te grinniken. 'Ik weet t, maar als je morgen naast me wakker wordt ben je dat toch allemaal weer vergeten, dus het maakt niet uit.' zei hij, terwijl hij bukte zodat ze op zijn rug kon springen. Ja, dingen waren lastig als je dronken was. 'Ik ben niet boos gekkie, ik deed maar alsof.'