Het Park

Hij wou iets zeggen, maar het was al gebeurd: zijn haar zat vast vreselijk. Hij trok een wenkbrauw op en lachte daarna verslagen. 'Tja, nu moet ik er maar aan geloven, denk je ook niet?' Hij stond op en trok zijn shirt en schoenen uit. 'Ga je mee?' Hij stak zijn hand uit. Hij snapte nog steeds niet waarom hij dit deed, maar als dit moest om haar te verleiden, dan deed hij het met alle liefde.

Haar glimlach werd enkel breder toen hij zijn shirt en schoenen uit deed, zij trapte zelf ook haar ballerina's uit en zette haar hoed af. 'Ja wacht, ik ga niet mijn jurkje verpesten.' zei ze waarbij ze haar rits los maakte. Nee, ze schaamde zich niet bepaald voor haar lichaam. Het was niet perfect, maar het maakte haar dan nog niet uit of hij daar wat van vond. Daarbij bedekte haar lingerie in principe net zo veel als haar bikini. Uit haar jurkje gewurmd nam ze zijn hand vast en trok hem mee het water in. 'Wie als eerste erin is!' riep ze uit waarna ze hem los liet en het water zo snel mogelijk in dook.

Hij schudde zijn hoofd en vervloekte zichzelf nog een keer. Nog snel deed hij zijn broek uit en liep snel het water in. Hij hield er niet van als mensen al zijn littekens in zijn knie zagen. Hij zag ze zelf liever ook niet. Achter haar aan ging hij het water in en nam een duik, zodat zijn haren ook nat waren. 'Het is best warm! riep hij verrast uit. 'Je hebt toch niet geplast hè Alex?'

Ze baalde even van zichzelf dat ze geen elastiekje mee had, maar haar haar was nu toch al nat. Het water was best te doen en inderdaad een stuk warmer dan Alex had verwacht. 'Nou ja zeg Ian, zoiets vraag je niet aan vrouw.' zei ze overdreven verontwaardigd. Er klonk een lach over haar lippen. Het meer liep vrij snel af waardoor ze al snel niet meer kon staan. 'Klaar voor het ontdekken van wat er allemaal in het water is?' vroeg ze onheilspellend.

'Ik weet het, maar ik kon het niet laten,' grinnikte hij en probeerde in het water te kunnen kijken. Hij kon nu ook niet meer staan. 'Ik ben er klaar voor. Laten we het meerleven gaan aanschouwen,' zei hij met een dramatische stem. Hij pakte haar hand vast en dook naar beneden.

Alex lachte even om zijn opmerking voor ze snel nog een hap lucht nam voor ze ook onderwater ging. Onderwater deed ze er niet moeilijk over om haar ogen te openen, vaak deed het wel pijn aan haar ogen, maar dat ging vanzelf over. Haar blik ging richting Ian, ze kon hem eigenlijk best goed zien, het meer was redelijk schoon. Door de blik op Ian voelde ze een lachstuip opkomen waarna ze dan ook naar boven zwom om al lachend het binnen gekregen water weer uit te spuwen.

Hij zwaaide naar haar onder water en zag hoe ze weer naar beneden zwom. Zelf bleef hij onder water en zwom nog wat dieper. Hij zag niet zoveel, maar het was toch mooi. Hij vond het geweldig om onder water te zijn, om al gewoon in het water te zijn. Hij zwom ook naar boven en hapte naar adem. 'Oké, ik ben blij dat je me over hebt gehaald, ondanks dat mijn haar... waarschijnlijk nogal slecht zit.'

'Toch wel?' vroeg ze nog steeds half lachend. Ze keek even naar zijn haar en zwom richting hem. 'Ahw, dat valt best mee.' Alex fatsoeneerde Ian zijn haar een beetje. 'Tada,' lachte ze. Ze dook opnieuw onderwater om nu wel dieper te gaan. Het was best bewonderingswaardig hor diep het meer was. Veel dieper dan het vanaf de kant leek.

Hij grijnste breed en keek hoe ze weer onder water ging. Hij vond het echt geweldig onder water. Het gevoel dat hij alles kon wat hij niet boven water kon met zijn kapotte been. Hij dook achter haar aan tot de bodem en legde zijn handen er even op. Toen ging hij weer naar boven. 'Heb je het ook al zo koud?'

Opnieuw boven gekomen wachtte ze tot Christian weer boven was. 'Ben ik al aan het blauwbekken?' vroeg ze lachend, maar ja, ze begon het koud te krijgen. 'Kom nog een keer naar beneden en dan zwemmen we naar de kant.' zei ze terwijl ze zijn hand nam en onder water dook. Heerlijk hoe het onderwater warmer leek dan boven water.

'Ja, nogal,' rilde hij, maar werd opnieuw meegetrokken. Hij zwom een stukje mee, maar liet toen haar hand los om naar de kant te zwemmen. 'Je moet er ook uitkomen, straks word je nog ziek.' Hij klom op de kant en stond rillend op haar te wachten. Hij ging maar even op het gras zitten en hoopte zo wat op te drogen.

'Watje' lachte ze toen ze boven kwam, maar kon het niet tegen houden dat haar lip begon te trillen van de kou. Ze zwom dan ook naar de kant en ging uit het water. 'Wel lief dat je niet wil dat ik ziek word.' Ze ging naast hem op het gras zitten en sloeg haar armen om haar benen. Door de wind voelde het nog veel kouder en kreeg ze het ook veel kouder.

Hij pakte zijn vest van de grond en sloeg die om haar schouders. 'Is dit al beter?' Hij schoof een stuk naar haar toe, zodat hun heupen elkaar raakten, en sloeg ook een arm om haar heen. 'Bedankt voor daarnet. Ik heb in tijden niet meer zoveel plezier gehad,' glimlachte Christian. 'Ook al zijn we half bevroren en gaan we hoogstwaarschijnlijk nog helemaal bevriezen. Ik woon hier dichtbij, wil je anders even daar opdrogen?'

Ze lachte even toen Ian het vest om haar schouders legde en keek hem dankbaar aan. 'Dankje,' Bij zijn volgende woorden moest ze alleen maar meer lachen. Hun heupen raakte elkaar aan, misschien had ze er iets over moeten zeggen, maar eigenlijk vond ze het prima zo. 'Graag gedaan, jij mist gewoon je dagelijkse portie Alex.' Er stond nog steeds een brede glimlach rond haar lippen hoewel ze nog steeds rilde. 'Lijkt me een goed idee.' Alex stond op en nam zijn handen vast om hem omhoog te trekken.

Hij liet zich omhoog tillen en grijnste breed. 'Dan wordt het mijn huis.' Hij sprong met natte boxer in zijn broek en deed ook zijn shirt aan. 'Nu gaat het zometeen lijken alsof ik in mijn broek heb geplast. Deze kant op voor mijn huis,' wees hij en nam haar zo mee. Eenmaal bij zijn huis rommelde hij met het slot en deed de deur open. 'Kom, dan halen we droge kleding in mijn kamer.'

Alex trok kleedde zich weer aan en deed zijn vest erover heen aan. Dat ze op vrouwen viel nam niet weg dat ze van te grote kleding hield. Terwijl ze richting zijn huis liepen viel het haar pas op dat hij mank liep, maar bestede er verder geen aandacht aan. 'Lijkt me een goed idee,' zei ze terwijl ze zijn huis binnen liep. Het huis zag er precies hetzelfde uit als alle andere huizen, eigenlijk was dat best wel saai.

Hij liep samen met haar de trap op naar zijn slaapkamer en deed de deur open van zijn kledingkast. Daar haalde hij een shirt en joggingbroek van hem eruit voor Alexandra en ook wat kleding voor hemzelf. 'Moet ik even weggaan of lukt het omkleden zo ook wel?' Hij grijnste scheef en deed zijn shirt uit, om een nieuwe aan te doen. Hij pakte ook een boxer uit de kast en keek haar met opgetrokken wenkbrauw vragend aan.

'Ik heb je hulp niet nodig met omkleden hoor, don't you worry.' ze nam de boxer die hij had gepakt uit zijn handen en keek hem plagend aan. Ze verdween richting de badkamer, die op dezelfde plek was als bij haar thuis, en sloot de deur achter haar. Alex had het niet bepaald op natte lingerie en het kon haar niet zoveel schelen of ze wel of geen bh aan had. 'Of had jij hulp nodig?' vroeg ze luid genoeg dat hij het kon horen terwijl ze zich uitkleedde en zijn kleding aan trok.

Hij grijnste toen ze wegliep en verwisselde ook zijn laatste kledingstukken. Hij liep naar de badkamerdeur en klopte erop. 'Leg je natte kleding maar in de wasmand, dan was ik ze zometeen wel even.' Daarna liep hij naar beneden en maakte twee koppen koffie klaar. Met deze ging hij op de bank zitten en wachtte hij tot ze naar beneden kwam.

'Is goed,' antwoorden ze terwijl ze zijn vest weer aan deed. Ze legde haar spullen op de wasmand en liep naar beneden waar ze haar schoenen, tasje en hoed bij de kapstok neer zetten. 'Hmm ik ruik koffie,' zei ze terwijl ze de woonkamer in liep en Ian op de bank zag zitten. 'Lekker,' Alex liet zichzelf naast hem op de bank vallen. 'Je hebt trouwens wel zacht ondergoed hoor Ian.' zei ze plagend.

'En schoon,' voegde hij nog toe en grijnste scheef. Hij nam een slok van zijn koffie en keerde zich naar haar toe. Hij wist dat een toespeling moest nemen, iets als haar kussen, maar het lukte hem niet. Gewoon, voor de pret vrouwen versieren, dat had hij altijd gedaan. Waarom lukte het hem nu dan niet voor geld? 'En, denk je dat je mannetje je nu niet mist?'

Alex lachte bij zijn opmerking en nam een kop koffie waar ze een slok van nam. Ze beet even op haar lip toen hij begon over haar "mannetje". 'Zou mijn mannetje mist me in ieder geval niet, dat wordt lastig als ik ben gekoppeld aan een vrouw.' zei ze waarbij ze hem aankeek en zijn reactie probeerde te pijlen. 'Maar zij zal me waarschijnlijk niet missen.' Ze nam het kopje tussen haar handen terwijl ze hem aan bleef kijken.

Hij keek haar even ongelovig aan en ging toen weer recht zitten. Wauw, dat had hij niet verwacht. 'Hoezo, klikken jullie niet met elkaar?' Hij juichte in stilte. Nu hoefde hij haar helemaal niet meer te verleiden. Hij dronk in enkele teugen zijn koffie op en bracht zijn glas naar de keuken toe. 'Ik doe even de kleding in de was.' En bij komen van de schrik.

Ze kon haar lach niet inhouden bij zijn ongelovige blik. 'Nouja, ze vindt mijn haar niets, ze verklaard me voor gek dat ik niet van knoflook houdt en vindt seks met mannen fijner dan met vrouwen.' het was er al uit voor ze er erg in had, maar Ian wist toch niet dat Vic haar partner was. 'Mocht je d'r ontmoeten, dat weet je niet.' waarschuwde ze hem. Ze had geen idee hoe moeilijk ze daar over deed, ze had het er vrij makkelijk over gehad, maar goed. 'Vlucht maar weg,' lachte ze toen hij de kleding in de was ging doen en nam een slok van de heerlijk warme koffie.

'Tja, ze zal later vast wel meevallen,' zei hij enkel, toen hij haar kleding in de droger had gedaan en weer naar beneden was gelopen. Hij hield zijn hand voor zijn mond. 'Oké, ik zal niets zeggen,' zei hij. 'Denk je dat ze dan op me af zal komen? Kan ook niets anders dan een knappe kop als de mijne.' Hij trok zijn scheve glimlach en grijnste. 'Heb je je koffie al op?'