Het huis van Victoria en Alexandra

Het huis van Victoria en Alexandra is ingericht met lichte kleuren en vintage meubels. Het is gezellig ingericht, het staat niet vol, maar echt een rustig ingericht huis is het ook niet te noemen. Het schommelt er ergens tussenin. En de vrouwelijke handen zijn onmiskenbaar aanwezig.

Met een koffer in elke hand liep Alexandra op het witte huis af waar zij in zou gaan wonen. Wat haar huis zou worden. Of eigenlijk het huis van haar en Victoria. Het huis zag er vanaf buiten eigenlijk redelijk groot uit, toch was het een schattig huisje. Voor de bruine deur hield ze halt om haar koffers neer te zetten en de deur te openen. Haar koffers liet ze onder de kapstok staan waarna ze nieuwsgierig begon rond te kijken in het huis.

Victoria wist niet aan wat ze zich kon verwachten. Voor hetzelfde geld liep ze rond met een man achter haar. Niet iets wat ze meteen zag zitten. Mannen waren goed voor een nachtje of twee. Voor seks. Zo was zij ingesteld. Verliefd worden op een man deed ze niet echt. Toch maar dat het eenmaal gebeurd is, maar die liefde was niet wederzijds. Eenmaal binnen vond ze koffers. Opvallend veel. Hierbij liep ze door. 'Hallo? Is daar iemand?' Ze liep de woonkamer in en vond daar een meisje met blauw haar. Een vrouw, maar met blauw haar? Wie deed nu zoiets verschrikkelijks?

Bij het horen van een stem draaiden Alex zich om richting de deur van de woonkamer. Voor ze had geantwoord stond de vrouw die had geroepen al in de deuropening. Haar ogen gleden even over de vrouw heen om haar daarna weer aan te kijken, eigenlijk kon ze wel weten wat ze dacht, maar toch vroeg ze het zich af. 'Hoi, ik ben Alexandra,' stelde ze zichzelf gelijk voor met een glimlach rond haar lippen. 'Alex, Lex, Xandra, eigenlijk luister ik naar alles.' Ze liep meer richting de werkelijk knappe vrouw en stak haar hand uit.

Nog steeds vroeg Victoria zich af of hun "koppelaars" hun foto's niet gezien hadden? Hoe hadden ze het in hun hoofd kunnen halen om haar bij zo'n alternatief persoon te zetten? Afschuwelijk, dat vond zij ervan. Hooguit afschuwelijk. Toch keek ze even naar de hand voor ze die aannam. Kort, maar bondig. 'Victoria. Soms Vic of Vicky.' Ze ging het waarschijnlijk op Alexandra houden. Weer keek ze naar het haar. Als ze gingen huwen dan stond er één ding vast: dat haar ging in een oorspronkelijke kleur of toch een natuurlijke kleur. Weer liep ze terug naar de hal om haar koffers en tassen te halen. 'Ik ga al uitpakken,'

Er ontsnapte een zucht over haar lippen toen ze naar haar haar bleef kijken. 'Ja, mijn haar is blauw, rustig maar - het word vanzelf wel weer blond.' Ze schoof haar haar over een schouder heen. Ach, het beviel haar best wel eigenlijk, het was in een opwelling gebeurd en eigenlijk had ze nooit echt spijt gehad. Het was even wennen in de spiegel, en voor iedereen die haar kende, maar ze had het gezicht van haar moeder niet willen missen. 'Ik kijk nog even verder beneden.' kondigde ze aan terwijl ze een kasje dicht deed waar ze in had gekeken liep ze door naar de keuken om daar de kastjes open te trekken. 'Oh help me onthouden dat we boodschappen moeten doen...' riep ze half naar boven toen ook de koelkast leeg bleek.

'Het kan me niet veel schelen. Enkel snap ik niet waarom mensen zo hun haar verprutsen. Waarschijnlijk had je erg mooi haar daarvoor en nu verknoeid.' Victoria was bezig met haar tassen leeg te halen, jurkjes op te hangen en persoonlijke spulletjes een plaats te geven. 'Uiteten gaat ook nog. Ik ben geen keukenprinsses.' Hierbij keek ze even op waarna ze maar gewoon verderging. Dan was dit ook al weer gedaan. 'Hebben we maar één slaapkamer?'

'Omdat ik daar zin in had.' antwoorden Alex haar eerlijk. 'Bedankt voor het compliment trouwens,' voegde ze er vrolijk aan toe. Ze keek de deurpost om de kamer in waar ze stond en opende daarna de overige deuren. 'Hmm ja kan, maar voor elke avond uit eten heb je een geldboom nodig. Die heb ik hier nog niet gezien.' Ze gleed met haar handen door haar haar. 'Je moet mij geen ingewikkelde dingen laten maken, pasta, salades, aardappels, ik kom een end. Ik leef nog steeds, dus je gaat er in ieder geval niet dood aan.' Bij haar vraag keek ze even de slaapkamer rond waar ze nu in stond. 'Ja, één slaapkamer met één bed.' Ze keek haar even aan. 'Vind je dat erg?' thuis waren er op het moment dat ze duidelijk maakte dat ze op vrouwen viel en niet op mannen ineens zat vriendinnen geweest die niet meer wouden blijven slapen. Alsof ze gelijk iedere vrouw zou bespringen.

Blijkbaar vond haar verloofde het niet erg om een bed te delen. Als Victoria ook maar zou voelen dat ze haar aanraakte dan was het oorlog. Ze had eens gehad dat een vrouw zich helemaal 'onschuldig' had opgekruld tegen haar, maar uiteindelijk op plekken zat waar het niet moest. 'Het is nogal raar om te slapen in hetzelfde bed met iemand die je nauwelijks kent. Sorrt, mijn standpunt van nu. Maar nee. We slapen wel samen.' Weer ging ze verder met uitpakken, maar rolde haar ogen toch nog een keer. 'We werken beide neem ik aan, dus deze ene keer kunnen we ons wel vooroorloven. En ik kan redelijk koken. Alleen doe ik weinig moeite.'

Alex haalde haar schouders op. 'Dan moeten we elkaar maar leren kennen, of niet?' Ze opende haar koffer en glimlachte vrolijk bij het zien van de romantische tinten en vrolijke bloemen die er in lagen. 'Ik snurk niet, slaapwandel niet, praat niet in mijn slaap... Je zult geen last van me hebben.' Haar blik ging langs Victoria heen de kast in en ze begon zich af te vragen hoe ze ooit de kleding uit elkaar gingen houden. Ze wierp een blik op de kleding van Victoria die zich erg vrouwelijk kleedde. 'Ja, ik werk in een winkel. Het verdient prima, maar geen fortuin. Wat doe jij voor een werk?' vroeg ze nieuwsgierig. Ze was echt heel nieuwsgierig naar Victoria, maar ze wist niet zeker of dat kwam omdat ze met haar moest samenwonen, of om een andere reden.'Maar ik vind het prima, ik houd van lekker eten.'

'Ik werk in het schoonheidssalon.' Het uitpakken van haar kledij nam meer tijd in beslag dan dat ze had gedaan. 'Masseuse, maar lak ook wel eens de nageltjes en die zaken. Leuk om te doen eigenlijk, maar ik verdien ook niet wanhopig veel. Gelukkig wel genoeg voor elke maand te kopen wat ik wil. Of om eens te gaan eten.' Het moest niet duur zijn. Een pizza was al meer als genoeg als het aan Victoria lag. Ze wist niet of ze wel zo opgewonden of nieuwsgierig moest zijn waardoor ze nog een keertje haar schouders ophaalde. 'Ik geloof van wel. Het beste aangezien we verloofd zijn. Blijkbaar.'

Ook Alexandra begon haar kleding uit de koffer te halen en in de kast te leggen. 'Masseuse? Dus jij kan overheerlijke massages geven? Ik stel me wel beschikbaar als je, weet ik veel, iets wilt uit proberen.' Niet zo'n hele subtiele hint, hoewel ze het niet op een seksuele manier bedoelde wist ze dat het had gekund. Kort waren er pretlichtjes zichtbaar in haar ogen. 'Geen van ons is door de knieën gegaan en geen van ons draagt een ring, of heb ik iets gemist? Tot die tijd vind ik niet dat we verloofd zijn, ook al willen ze dat wel. Voor mij telt het niet.' Haar blik ging richting Victoria met een glimlach rond haar lippen.

Victoria keek haar enkel aan. Dit meisje deed haar uiterste best, maar zij voelde de klik gewoon niet met haar. Rustig taste ze haar schoenen uit. 'Ik denk dat ik meestal wel wat weet wat ye doen. Om ronduit eerlijk te zijn vind ik trouwen maar niks. Allemaal geldverspilling.' Hierbij ging ze over naar haar toilettas.

Eigenlijk zag Alex dit meer als dat ze een nieuwe huis betrok met een huisgenote die ze nog niet kende. Wat de overheid van haar wou moesten ze lekker zelf weten. Ze merkte vanzelf wel als ze verliefd werd op Victoria of niet. 'Eigenlijk heb ik nooit echt nagedacht over trouwen en dat doe ik nog steeds niet. Oké, dat is niet waar. Als klein meisje droomde ik ervan te trouwen in een knalroze jurk met een man in een roze pak, mijn haar hing dan tot over mijn billen en de jongen heette Ken. Nou, zie jij het al gebeuren?'

'Volgens mij net iets te veel met Barbie gespeeld.' Hier bij deed Victoria haar haren goed in de badkamer die aansloot bij hen kamer en ook haar lippenstift. 'Nog een teleurstelling dan dat je op vrouwen valt. Of doe je dat ook al niet en zit je met mij opgescheept voor één of andere maffe reden?' Het scheelde haar niet veel op dit moment. Enkel leek ze weer zich te fatsoeneren in de spiegel. Ze liep er graag verzorgd bij. Wat ook nodig was voor haar werk.

'Klopt. Nogal ren beschermende moeder, stel dat je een blauwe plek oploopt in de achtertuin.' Ze rolde met haar ogen en legde het laatste stapeltje kleding op een plank. 'Nah, misschien wist ik het altijd wel. Mijn moeder denkt alleen dat het een vreemde fase is ofzo. Zoals de hennatattoo, alleen maar witte kleding voor een paar weken, elke ochtend hardlopen - hoewel ik dat niet lang vol hield oh en niet te vergeten, blauw haar. Dat ziet ze ook als een fase. Hoewel dat meer een spontane actie was.' Ja, Alexandra had nog wel eens de neiging om te veel te kletsen. 'Dus, we gaan zo ergens iets te eten zoeken?'

Victoria staarde Alexandra aan. 'Mijn ouders zijn gescheiden sinds ik tien ben.' Haar vader had altijd de liefhebbende man gespeeld in haar leven terwijl haar moeder bezweek bij een rijke man en daar twee andere kinderen mee verwekte. Ze zag haar dochter niet zo heel erg veel en haar andere zoon, Lance, de broer van Victoria. 'Ik heb een oudere broer dus ik hield wel van ravotten in de tuin. En ja, ik ben klaar.' Ze trok haar kleedje uit om een andere aan te trekken. Schaamte kende ze wel, maar het maakte haar op dit moment niet veel uit. Na dat maakte ze haar tas en deed haar stilletto's aan.

'Mijn pa werkt hard en veel zodat mijn moeder huisvrouw kan spelen. Toen ik de barbies zat was zette ik mijn schaar erin. Ik ging bij zoveel mogelijk clubs om ook maar iets leuks te kunnen doen.' Ze schopte haar gympen uit en ging tussen de resten in gaar koffer op zoek naar een paar hakken en een tasje. Haar roze kleurige jurkje vond ze prima om in te gaan eten, maar gympen bleven niet bepaald charmant. Kort wierp ze een blik op Victoria die haar jurk had uit gedaan. Ze was absoluut een knappe vrouw. Uit haar koffer kwam een paar pumps te voorschijn in de kleur van haar jurkje en ook haar favoriete tasje kwam te voorschijn. Blauw, ze had hem al lang voor ze haar haar verfde en misschien was ze daarom voor blauw gegaan. Het matchen perfect. Haar portomonnee en telefoon verdwenen in de tas. 'Ik ben klaar,' zei ze terwijl ze een blik in de spiegel wierp en even aan haar haar plukte.

Victoria vond niet dat Alexandra moeite moest doen aan aar haren. Aangezien het echt afschuwelijk lag. Hierbij nam ze aar tas rond haar arm en een jasje. Rustig de trap af om zo verder te gaan. 'Naar het schijnt hebben ze hier een erg goed Italiaans restaurant. Gaan we daar anders heen?'

- Verder daar ?

-ok-